Maatregelen om meer zicht te krijgen op onverklaard overlijden bij minderjarigen

Opinie
M.C. Ploem
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:284-6
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 305.

Dat men kindermishandeling moet opsporen en bestrijden en bij voorkeur moet voorkómen, behoeft geen betoog. Het is dan ook een ernstige zaak dat het nog steeds vóórkomt dat bij kinderen die zijn overleden ten gevolge van mishandeling of verwaarlozing er geen onderzoek plaatsvindt naar de exacte toedracht en de omstandigheden rond hun dood. Hierdoor blijft ook het strafrecht buiten beeld, terwijl het Openbaar Ministerie in deze gevallen wel tot strafvervolging had moeten overgaan. Kuyvenhoven et al. schatten op basis van een enquête onder huisartsen en kinderartsen dat in 1996 in Nederland bij 40 kinderen, dat wil zeggen 2,1 van alle overleden minderjarigen, het overlijden een gevolg was van kindermishandeling.1 Bij 7 kinderen uit die groep was een verklaring van natuurlijke dood afgegeven. Het zijn vooral de kinderen bij wie in eerste instantie geen doodsoorzaak bekend is en van wie het overlijden…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Sociale Geneeskunde, Postbus 22.660, 1100 DD Amsterdam.

Contact Mw.mr.dr.M.C.Ploem, jurist (mcploem@zonnet.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties